Мой родны кут, як ты мне мілы!..
Забыць цябе не маю сілы!
Не раз, утомлены дарогай,
Жыццём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
У кожнага чалавека ёсць свой родны кут, дзе нарадзіўся, вырас, куды імкнецца душа. Вось і ў Даматканавіцкай інтэграванай сельскай бібліятэцы прайшло завочнае падарожжа “Славутасці вёскі”, на якім рабята сумесна з бібліятэкарам успомнілі пра гісторыю сваёй вёскі і яе славутыя месцы.
